Hier een filmpje over een elektronisch orgel:

Klassiek elektronisch orgel

Klassieke elektronische orgels, ook wel bekend als digitale orgels, zijn bedoeld als alternatief voor het pijporgel, of als digitale speeltafels waarmee bestaande pijpen zijn te bespelen. De ontwikkeling van deze orgels heeft de laatste 25 jaar een hoge vlucht genomen en veel kerken zien deze orgels tegenwoordig als een alternatief voor een echt pijporgel. De gebruikte technologie is tegenwoordig van zo'n niveau dat het geluid van een pijporgel vrij goed kan nabootsen. Maar er zijn ook organisten die stellen dat er geen goede vervanger is van het pijporgel en dat je met een elektronisch orgel de klank hooguit kan proberen na te bootsen, maar dat je daar tot nu toe nog niet in is geslaagd. Toch zijn er tegenwoordig in vele kerken die zich geen pijporgel kunnen veroorloven elektronische orgels geplaatst. Door de meeste kerken worden deze orgels namelijk als een goed alternatief gezien voor het pijporgel, en er zijn zelfs kerken die een groot digitaal orgel dat een pijporgel simuleert aanschaffen in plaats van een middelmatig pijporgel.

Er zijn zeer veel verschillende merken actief in de verkoop, productie en ontwikkeling van digitale orgels. In de Verenigde Staten zijn dat bijvoorbeeld Allen, Rodgers, Phoenix en Wyvern, in Nederland bijvoorbeeld Johannus, Domus, Eminent en Content. Uit Duitsland komt Ahlborn, en het Verenigd Koninkrijk herbergt Makin.

Populair elektronisch orgel

Een General Music GEM MK-10 populair elektronisch orgel.

Het populair elektronisch orgel behoort zowel tot de meest flexibele instrumenten (mogelijkheden van klank, muziekstijl, ...) als tot de meest volledige instrumenten (organist kan in zijn eentje een compleet muziekstuk ten gehore brengen, met ritmesectie, begeleidingssectie en melodie). Het hart van een hedendaags elektronisch orgel is een synthesizer, welke volgens een bepaald model geluid opwekt. Indien een toets of een pedaal ingedrukt wordt, wordt de betreffende toonhoogte gegenereerd.

Aanvankelijk werkten populair elektronische orgels analoog. Sinds eind jaren 70 beschikken orgels over een digitale synthesizer-chip. De digitalisering heeft voor een explosie in de mogelijkheden gezorgd. Oorspronkelijk probeerde men elektronische orgels zo veel mogelijk als een orgel te laten klinken. Door de digitalisering werd het mogelijk om zeer krachtige synthesizers te bouwen, en waren allerlei geluiden zoals piano's, violen, gitaren en zowat al het denkbare geen probleem meer.

Een andere belangrijke toevoeging was een drumcomputer, een hulpmiddel om in de maat te spelen en om moderne muziek van drums te voorzien.

In de loop der tijd is het aantal functies steeds verder toegenomen. Enkele functies die je op moderne elektronische orgels tegen kan komen:

Aanslaggevoelige toetsen, hiermee kan men net als bij een piano met de snelheid waarmee de toets wordt ingedrukt de geluidssterkte (en vaak ook de klank) regelen. Vaak kan de aanslaggevoeligheid naar wens in- of uitgeschakeld worden. Met ingeschakelde aanslaggevoeligheid laat het elektronisch orgel zich als piano bespelen, uitgeschakeld als pijporgel.

Een met de rechterknie bedienbaar klepje wat als je er met je knie tegen duwt tot gevolg heeft dat de tonen nagalmen.

Schakelaars op het zwelpedaal, waarmee opdrachten aan de drumcomputer gegeven kunnen worden.

Met de voeten bedienbare schakelaars waarmee men tijdens het spelen van configuratie kan veranderen.

Opslagmedia zoals diskettestations of zelfs harde schijven, waarmee:

geluiden zelf gemaakt kunnen worden of geluiden gemaakt door anderen in het orgel geladen kunnen worden.

Een opnamefunctie gerealiseerd wordt